فيه ليل مبيرضاش يفوت
صبحه ميلبيش نداك
قمره مخفى فى ضبابك
دمعته بتحرق حشاك
ليل اهات الميتين بالكبد
اللى ماسكين الحياة
باخر نفس للنور
قبل الوداع الاخير
ما بين الروح وزقزقة البدن
لو كنت يا بدن وردة
كنت اسقيلك دبولك
لجل تطلع تانى تتمخطر
فى حضن الشارع الواسع
وتشرب نوره بعيونك
ما تخافوش من بقع دمى
ولا ترهبوش النفس
وهو طالع منى بالعافية
انبوبة اكسجين الاطبا
حلم كفيف ماشايفش قدامه
غير الخريف اللى ساكن عضمى
ومخاوى احزانى
فتحة الشباك
فيها بصيص من نور
ماقادرش اوصله
ماقادرش حتى امد ايديا
وانقشه حنة
سايق عليك ضيك متروحش يا نور
محتاجاك على توبى
تعكس خيالى عالحيطان واقف
خلينى اشوفنى فعافيتى
وبعدها ارحل
سايق عليك ضيك
سيب وراك ضلى
ايام عافيتى
مش فى انحناء عودى
ماتخافوش مالبياض اللى فعيونى
لسة وشوشكم لم تفارقنى
لسة كام دقة بتنبض
لسة فى الريق باقى حياة
لسة كمان بقعتين دمى
ياااااااااااااه
لسة الوجع موال
مستنى على كبدى
لسة عصفورك فى قلبى
يا دنيتى الخضرا
بيحيى قبل نزف اخير
عصفور وحيد الالم
ومخبى دمعاته
انهد منه العش
واندفن بقشاته
(اخر)
النفس رايح
طريق مقطوع
لسة ما اعرفهوش
ما تنسحبوش
يا صحابى القدام
خلينى اودعكم باحضانى
بالندعة الاخيرة
من حلاوة الروح
...........................................................................
اتمنى القصيدة تعجبكم ونحس كلنا بالام مريض الكبد
ونعرف ان خوفنا ما لهوش داعى
وقد ايه مريض الكبد محتاج الناس تحسسه بحبها
قد ايه محتاج يحس انه لسة عايش
بدل مايعيش باقى عمره يعد الايام اللى فاضلة
وحاسس ان الناس بتتمنى موته
حاسس انه عدوى مرعبة
يا رب رسالتى توصل لقلوبكم
الخميس أغسطس 16, 2007 6:28 am
